Όταν γεννήθηκε η κόρη μας, η Έλενα, ήθελα να τα κάνω όλα σωστά. Για πολλούς μήνες πριν γεννηθεί έκανα το σχετικό ψάξιμο και διάβασμα στο διαδίκτυο, διάβασα βιβλία περί θηλασμού, διατροφής, συμπεριφοράς, ψυχοκινητικής ανάπτυξης, άνοιξα παιδιατρικές εγκυκλοπαίδειες, συζήτησα με τη μητέρα μου, με την πεθερά μου, με φίλες και φίλους που είχαν ήδη παιδιά και φυσικά τέθηκαν μερικά θεμελιώδη ερωτήματα: αποκλειστικός θηλασμός ή/και μπιμπερό; Πιπίλα ή όχι; Να κοιμάται στο κρεβάτι μας; Να μην κοιμάται; Να την κρατάμε αγκαλιά; Ή θα κακομάθει; Ποια μέθοδο ύπνου να εφαρμόσουμε; Να της δώσουμε μεταβατικό αντικείμενο ή όχι; Από το πολύ διάβασμα και τη γενικότερη ενασχόληση, είχα καταλήξει σε κάποιες σωστές όπως πίστευα απόψεις, τις οποίες δεν έβλεπα την ώρα να βάλουμε σε εφαρμογή. Λογάριαζα όμως χωρίς τον..ξενοδόχο.

Τον Ιούνιο του 2013 γεννήθηκε η μικρούλα μας. Εκεί κατάλαβα ότι η εφαρμογή των αποφάσεών μου, ανεξάρτητα από το αν ήταν σωστές ή όχι, δεν ήταν στο χέρι μας. Ο λόγος ήταν απλός. Όλα έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται όπως «απαιτεί» η Έλενα. Αυτό το μικρό ανθρωπάκι μάς έδειχνε από μόνο του το δρόμο. Μπιμπερό; Ούτε να το διανοηθούμε. Πιπίλα; Αφού έχει τη μαμά.

Το μάθημά μου όμως δεν το έμαθα.. Όταν πλησίαζε στους 6 μήνες και άρα έφτανε και η στιγμή να ξεκινήσουμε στερεές τροφές έκανα πάλι τα ίδια. Αγόρασα μάλιστα και κάνα δυο βιβλία με νόστιμες συνταγές για αλεσμένα. Κόντεψα να αγοράσω και ένα ειδικό μπλέντερ για βρεφικές τροφές… Για να μην τα πολυλογώ. Η Έλενα δεν έφαγε ποτέ αλεσμένα. Αδιέξοδο; Ευτυχώς, κάπου στην περιήγησή μου στο διαδίκτυο είχα διαβάσει για ένα τρόπο εισαγωγής στις στερεές τροφές που λέγεται baby-led-weaning. Ή πιο ελληνικά απογαλακτισμός (ή καλύτερα εισαγωγή στις στερεές τροφές) καθοδηγούμενος από το μωρό. Η Gill Rapley, επισκέπτρια υγείας στη Μεγάλη Βρετανία και αναπληρώτρια διευθύντρια της UNISEF για το Baby Friendly Initiative έδωσε το όνομα στη μέθοδο αυτή και ανέδειξε τα θετικά της κάνοντας σχετική έρευνα για το μεταπτυχιακό της. Φυσικά, η Έλενα αγκάλιασε αυτή την πρωτοβουλία που της δώσαμε με υπέρμετρο ενθουσιασμό. Ξεκινήσαμε αυτή την εκπληκτική εμπειρία της εισαγωγής στερεών τροφών όταν ήταν 6 μηνών και μέχρι στιγμής μπορώ να πω τα εξής:

Τρώει ό,τι τρώμε, άρα δε χρειάζεται να μαγειρεύουμε έξτρα για εκείνη.
Δοκιμάζει τα πάντα. Μεγαλώνοντας βέβαια, έχει αποκτήσει προτιμήσεις οι οποίες αργότερα μπορεί να αλλάξουν.
Τρώει πάντα την ώρα που τρώμε κι εμείς στο ίδιο τραπέζι (καθισμένη στο ειδικό της καρεκλάκι) χωρίς να χρειάζεται κάποιος να την ταϊζει. Μερικές φορές βέβαια, όταν για παράδειγμα είμαστε έξω και είναι ντυμένη με καλά ρουχαλάκια, θα προσπαθήσουμε να την ταΐσουμε, όχι πάντα με επιτυχία, καθώς θέλει εκείνη να έχει τον έλεγχο.
Στα ταξίδια μας δεν κουβαλήσαμε ποτέ τίποτα που να έχει σχέση με το φαγητό της (εκτός από το ταξιδιωτικό μας καρεκλάκι). Μέχρι ενός έτους παίρναμε μόνο μαζί μας το γάλα που χρησιμοποιούσαμε για το πρωινό της.
Βελτιώθηκαν εντυπωσιακά και γρήγορα η λεπτή κινητική και ο οπτικοκινητικός της συντονισμός.
Είναι ευτυχισμένη που μπορεί να πιάνει, να πετάει, να λιώνει μέσα στη χούφτα της, στα ρούχα της, να πασαλείφει στον καναπέ ή στο καρεκλάκι της ή στο τραπεζομάντηλο ό,τι τρόφιμο βάλουμε μπροστά της, κοινώς να το γνωρίζει με όλες τις τις αισθήσεις πριν το γευτεί.
Ξέρει την κάθε γεύση ξεχωριστά και πολύ σύντομα ίσως να μπορεί και να αντιστοιχεί τις γεύσεις στις τροφές.
Δεν θα χρειαστεί να περάσουμε από τα αλεσμένα στα ημιαλεσμένα και από εκεί σιγά σιγά στα ολόκληρα.
Τρώει την ποσότητα που πραγματικά έχει ανάγκη και ελπίζω ότι αυτό θα το συνεχίσει και ως ενήλικας, ώστε να μην έχει ποτέ θέματα με το βάρος της.
Απολαμβάνουμε απίστευτα τη διαδικασία μετάβασης στις στερεές τροφές (εκτός βέβαια από το καθάρισμα) καθώς τη βλέπουμε να βελτιώνει τις δεξιότητες μάσησης (ήταν ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή που αντί να πιπιλίσει την τροφή που κρατούσε, έκοψε κομμάτι και άρχισε να το μασάει).
Εξασκεί καθημερινά και από πολύ νωρίς τους μύες που χρειάζονται στην ομιλία.
Βελτιώθηκε και η δική μας διατροφή, γιατί αφού τρώει ό,τι τρώμε, τα πράσινα λαχανικά, οι σαλάτες, τα όσπρια, το γιαούρτι και τα δημητριακά μπήκαν κυριαρχικά στο διαιτολόγιό μας, ενώ αποφεύγουμε το αλάτι και τη ζάχαρη.

Αυτοί είναι και οι λόγοι που αποφάσισα να φτιάξω αυτή την ιστοσελίδα. Για γονείς που ονειρεύονται ότι δεν θα κυνηγούν τα παιδιά τους από πίσω με το κουτάλι. Για γονείς που θέλουν τα παιδιά τους συνδαιτημόνες από την αρχή. Για γονείς που δεν αντέχουν να γίνεται το τραπέζι πεδίο μάχης «για να φάει το παιδί». Για γονείς που θέλουν να αφεθούν μαζί με το μωρό τους στο όμορφο αυτό ταξίδι της μετάβασης στις στερεές τροφές, βλέποντάς το κάθε μέρα να χαίρεται, να εξερευνά, να παίζει και να απολαμβάνει το φαγητό, ενώ ανθίζει και εξελίσσεται ψυχοκινητικά.

Κάθε μωρό είναι διαφορετικό και έχει διαφορετικές ανάγκες.

Συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας πριν εφαρμόσετε οποιοδήποτε τρόπο εισαγωγής στερεών τροφών στο μωρό σας. Ακολουθείστε τις συμβουλές του για το πότε θα εισάγετε κάθε νέα τροφή.

Ακολουθείτε πάντα τον κανόνα των τεσσάρων ημερών προκειμένου να ελέγχετε το μωρό σας για τυχόν αλλεργίες.

Χρησιμοποιείτε πάντα καθαρά σκεύη και μαχαιροπήρουνα όταν ετοιμάζετε το φαγητό. Πλένετε πάντα τα χέρια, τα δικά σας και του μωρού, πριν να διαχειριστείτε τις τροφές.

Αν το μωρό σας έχει γεννηθεί πρόωρα, αν υπάρχει διαπιστωμένη αλλεργία ή οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.